بکارگیری مدل Modflow مدیریت بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی و ارزیابی عملکرد طرح تغذیه‌ی مصنوعی دشت آب باریک بم

این مقاله کوششی است در راستای به کارگیری مدل‏سازی جریان‌های آب زیرزمینی به منظور پیش‌بینی وضعیت آیندة آبخوان آب باریک بم و نیز ارزیابی کمّی تأثیر پروژه تغذیة مصنوعی این آبخوان. مطالعات نشان می‌دهند که میزان برداشت از ذخایر این آبخوان، به خصوص از سال‌های دهه‌ی شصت شمسی به بعد، بیش از میزان تغذیة آن بوده است. این امر موجب افت سطح ایستابی آبخوان می‌شود به گونه‌ای که در اسفند ماه 1364نسبت به اسفند ماه 1352 در حدود ده متر افت در سطح ایستابی مشاهده‌ می‌شود. هم‌چنین شبیه سازی آبخوان مؤید آن است که روند افت سطح ایستابی کماکان ادامه خواهد داشت، به طوری که در اسفند ماه 138٣ میزان افت نسبت به اسفند ماه 1352 در حدود 18 متر خواهد بود. مطالعات نشان می‌دهند که روند افت، علی‌رغم شروع به کار طرح تغذیة مصنوعی آبخوان (از سال 1375)، ادامه خواهد داشت. هم‌چنین شبیه‌سازی نشان داده است که در اثر پخش سیلاب (به منظور تغذیة مصنوعی)، به طور متوسط طی سال‌های 78 ـ 1375 به میزان 12/6 میلیون متر مکعب آب به آبخوان افزوده گردیده که این میزان تغذیة مصنوعی هر چند از نرخ افت سطح ایستابی کاسته است اما قادر به توقف روند افت سطح ایستابی آبخوان آب باریک بم نبوده است.